Agnieszka jest moją mentalną siostrą bliźniaczką, jedną z nielicznych osób, które zmuszają mnie do tego, żebym się nie leniła (ale nie jedyną!), moim promyczkiem, słoneczkiem i RÓWNIEŻ jedną z nielicznych osób, którym chce się wysłuchiwać mojego marudzenia. A przede wszystkim - TO ONA BĘDZIE TAŃCZYŁA POLONEZA Z MOIM WYCHOWAWCĄ NA STUDNIÓWCE, więc jest życiowym przegranym (tak troszkę) :). Na zrobienie tych zdjęć miałyśmy, hm, 40ści minut? Ale jakoś nam (mam nadzieję) poszło.
:*
A o Agnieszce jeszcze usłyszycie, bo dostałam od niej dziś coś SZCZEGÓLNEGO, co mam nadzieję niedługo wam pokażę, ha!
4 komentarze:
super ci to wyszło ;***
Świetnie wyszły zdjęcia :D
świetne zdjęcia <3
te serduszka kojarza mi sie z takim..pajacykiem smutnym samotnie lezacym na szafie.. to jedno z moich najlepszych wspomnien z dziecinstwa wiec no lapia za serce mnie osobiscie te zdjecia w tesknoscie za moim wlasnym pierrotem
pozdrawiam dzikilisek
Prześlij komentarz